دامین چیست؟
دامنه در حقیقت همان نام وب سایت شما است. هر دامنه در همجای دنیا از دو قسمت نام و پسوند تشکیل شده است. پسوندهای بین الملی از .com ، .net و .org که برای مصارف عمومی مورد استفاده قرار خواهد گرفت که هر کدام به ترتیب معرف سایت شرکت های (Commercial) ، شبکه (Network) و سازمانی یا غیر انتفاعی (Organization) می باشد در ثبت این دامنه ها هیچ محدودیتی وجود ندارد ولی در ثبت و انتخاب نامها با اولویت درخواست ثبت می شوند و دامنه ها اکثراً برای مدت یک تا ده سال (قابل تمدید) با توجه به حق الثبت پرداختی معتبر می باشد. دامنه های .info ، .biz و .name نیز در زمره دامنه های قابل ثبت برای عموم ولی با کاربری خاص می باشند. پسوند .info برای سایتهای اطلاعاتی (Information) ، پسوند .biz برای سایتهای تجاری (Business) و پسوند .name هم فقط برای سایتهای شخصی مناسب می باشد استفاده از این سه پسوند در خارج از این چارچوب تعریف شده ممنوع و منجر به حذف دامنه و سلب حقوق مربوطه از مالک آنها خواهد شد. همچنین کلیه دامنه های بین المللی فوق و بسیاری از دامنه های محلی تابع قوانین حمایت کننده از علائم تجاری می باشند.
دامنه ها هر چند زیر نظر یک موسسه (ICANN) صادر می شوند اما پسوندهای گوناگون ممکن است ثباتهای (Registrar) گوناگون داشته باشند که به عنوان نماینده عمل خواهند کرد. هریک از این ثباتها می توانند در قبال دریافت مبالغی ناچیز امنیت یا خدمات بیشتری را ارائه نمایند.
دوستان دقت کنید که ثبت دامنه را با میزبانی سایت اشتباه نگیرید، دامنه ارتباط مستقیم با خدمات میزبانی نداشته و هریک از این خدمات را می توان از طریق تامین کنندگان مختلف تهیه کنید.
مثلاً شما برای تهیه یک محل سکونت یا مغازه اولین سوال آدرس منطقه مورد نظر است، برای وب سایت ها نیز این امر اولین مرحله برای شروع طراحی یک سایت اینترنتی متناسب می باشد و همانطور که در دنیای واقعی آدرس شما بیانگر بسیاری از نکات کلی و اطلاعاتی از جمله اجتماعی و فرهنگی و... برای مخاطب شما قبل از دیدارتان خواهد بود. دردنیای مجازی نیز این امر صدق می کند. که آدرس شما مثلا در یک محل گرانقیمت یا یک دفتر بازرگانی بین‌المللی گویای سطح بالای فعالیت شماست ، آدرس دفتر کار شما در یک محل مسکونی ممکن است مشکلاتی را برای شما بوجود آورد یا مراجعین شما را دچار سردر گمی نماید ، فعالیتهای تجاری در مناطق مسکونی ممکن است با محدودیتهای روبرو گردد. با کمی تفاوت می توان مشخصه های مشابهی را نیز برای آدرس مجازی تعریف نمود. هر سایت می تواند از طریق تعداد نامحدودی آدرس ثبت شده قابل دسترسی باشد. به همین دلیل ابتدا به اجزا و خصوصیات آدرس یک سایت اشاره می نماییم.
پسوند:
انتخاب پسوند برای یک آدرس اجباری است ، پسوند را می توان از میان گزینه های موجود و با توجه به نوع یا محل فعالیت انتخاب نمود. پسوندهای مجاز و معتبر در واقع پسوندهایی می باشند که توسط کمیته مخصوص تایید و تصویب پسوندها یعنی ICANN تایید شده باشند. این پسوندها از نظر فنی Top Level Domain یا به اختصار TLD اطلاق می گردند که می توان آنها را در سه دسته کلی به ترتیب زیر تقسیم بندی کرد:
پسوندهای عمومی(gTLD) :
این پسوند ها از.com , .net , .org برای ثبت و استفاده عموم و هر نوع کاربری مجاز (قانونی) قابل استفاده می باشند. ثبت این دامنه ها از طریق شرکتهایی با عنوان Registrar که توسط ICANN معتبر اعلام شده اند یا نمایندگیهای مجاز آنها امکان پذیر می باشد. هر چند دامنه هایگی فوق هر یک از اختصارهایی برای منظور خاص اقتباس گردیده اند ( .org ارگانها و مراکز غیر انتفاعی ، .net شبکه و خدمات اینترنتی ، .com بنگاهها و مراکز اقتصادی ) ولی در عمل محدودیتی برای استفاده از این پسوندها وجود ندارد. در این میان پسوند .com بیشترین متقاضی را در بر داشته و که در حال حاضر بیش از چهل میلیون دامنه بر روی این سه پسوند ثبت می باشند و در حدود 90 درصد از پسوند .com استفاده شده است.
- پسوندهای اختصاصی (ویژه):
پسوندهایی که افراد و سازمانهایی با مشخصات و فعالیتهای خاص بر روی آنها می توانند اقدام به ثبت دامنه نمایند یا فعالیت بر روی این پسوند ها می بایست از قوانین خاصی تابعیت بنماید. مانند .biz , .edu , .info , .gov , .int , .pro , aero, .arpa , .coop, .museum که در هنگام ثبت یا در مدت استفاده ارائه مدارک و رعایت قوانینی خاص اجباری خواهد بود.
پسوندهای ملی مخصوص ملت هر کشور
علاوه بر پسوندها عمومی و خاص ، کشورهای مختلف نیز می توانند اقدام به درخواست پسوند با کد اختصاری کشور خود (دو حرفی) را بنمایند. اداره این پسوندها ، قوانین و نحوه تخصیص آنها در اختیار دولتها یا مراکز معرفی شده توسط مراجع رسمی هر کشور خواهد بود. کشورها مختلف می توانند ثبت این دامنه ها را برای سایر ملیتها آزاد یا محدود نموده و یا بطور کلی هرگونه رویه خاصی را در این خصوص اتخاذ نمایند. پسوندهای دو حرفی بعضی از ملیتها با بعضی از کلمات اختصاری تشابه داشته که این کشورها از این فرصت استفاده نموده و به فروش عمومی پسوندها خود اقدام می نمایند. پسوندهایی نظیر .ws , .tv , .cc , .fm , .mw , .it و غیره ... از این قبیل می باشند. بسیاری از کشورها پسوند خود را به سطوح دیگری نیز تقسیم کردند. مثلا .ir که پسوند کشور ایران است به .org , .net , .co , .id , edu تقسیم گردیده که بعضی از این پسوندها مخصوص فعالیتهای خاص در نظر گرفته شده اند.
نام دامنه
پس از انتخاب پسوند نام دامنه مهمترین قسمت تشکیل دهنده آدرس یک سایت می باشد. این نام از ترکیب 3 الی 64 حرف ، عدد یا خط تیره (بدون فاصله) تشکیل می شود. اگر در ثبت عبارت خاص به عنوان نام دامنه خود اصرار دارید که این عبارت قبلا ثبت شده باشد گریزی غیر از تغییر پسوند مورد نظر خود نخواهید داشت.
چنانچه آدرس سایت شما حاوی علامت تجاری شما باشد، می توانید جهت اطمینان از دسترسی آسانتر و حفاظت از نام تجاری خود کلیه مشتقات و ترکیبهای آنرا بر روی پسوندهای مختلف ثبت نمایید.
زیر دامنه ( پیشوندها )
انتخاب پیشوند کاملا اختیاری می باشد ، اما بعضی از پیشوندها بطور پیش فرض برای دسترسی به قسمتها و خدمات خاصی از سایت شما اختصاص داده می شوند. مثلا www. برای دسترسی به صفحات سایت ftp. برای دریافت و ارسال فایل mail. برای دریافت و ارسال نامه های الکترونیکی و غیره ... البته دارنده یک دامنه بر روی یک پسوند مجاز به تعریف زیر دامنه ها به تعداد نامحدود می باشد. برای این منظور می بایست با سرویس دهنده سایت خود مشورت نمایید.